30.1.10

Σπάρτακος (Spartacus. Blood and sand)


Τηλεοπτική σειρά με θέμα την ιστορία του Σπάρτακου με τίτλο Spartacus. Blood and sand από το Αμερικανικό κανάλι starz.

Σίγουρα η σειρά αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί πολύ ενδιαφέρουσα με πολλά θετικά μα και αρνητικά στοιχεία.

Καταπληκτική τρισδιάστατη εικόνα ολόιδια με την ταινία "300" όλη φτιαγμένη στον υπολογιστή.

Σεξ και βία σε υπερβολικό βαθμό τόσο αίμα μόνο στο "Hostel" του Ταραντίνο έχω ξαναδεί.
Καλύτερα να μη την δουν μικρά παιδιά.

Τέλεια φωτογραφία, τα τοπία στη Θράκη, οι μονομάχοι, η αρένα και άλλα πολλά.

Αρκετά καλή υπόθεση, τουλάχιστον στο πρώτο επεισόδιο. Oι Ρωμαίοι ζητούν εθελοντές για να πολεμήσουν στο πλευρό τους, ο Σπάρτακος και οι υπόλοιποι Θράκες δέχονται με τον όρο να εξολοθρευτούν οι Γέτες, βαρβαρική φυλή που λεηλατεί τα χωριά της Θράκης. Οι Ρωμαίοι όμως δεν κρατούν το λόγο τους αφήνουν τους Γέτες και πάνε να πολεμήσουν το Μιθριδάτη και τους Έλληνες όπως λένε. Έτσι οι Θράκες λιποτακτούν για να σώσουν τα σπίτια και τις οικογένειες τους ...

Αναφέρετε σε πραγματικό ιστορικό γεγονός κατά τον Γ΄Μιθριδατικό πόλεμο και συγκεκριμένα το έτος 73 τα ποντιακά στρατεύματα με αρχηγό το Μιθριδάτη τον ΣΤ' νίκησαν τους Ρωμαίους στη Χαλκηδόνα, απέναντι από την Κωνσταντινούπολη. Την εποχή εκείνη ο Μιθριδάτης βασιλιάς του Πόντου προβάλλοντας γενικά την εικόνα του υπέρμαχου του Ελληνισμού υποκίνησε την κοινωνική εξέγερση ελληνικών πόλεων που βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κατοχή.

Άρθρο της New York post για τη σειρά


Τrailer


26.1.10

Ιμαρετ

Άρτα 1854. Τουρκοκρατία. Δύο αγόρια γεννιούνται την ίδια νύχτα, ένας Έλληνας κι ένας Τούρκος, και η μοίρα τούς κάνει ομογάλακτους. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή τους με φόντο την άγνωστη στο πλατύ κοινό ιστορία της περιοχής, και όχι μόνο.
Μια ολόκληρη εποχή αναπαριστάνεται με μοναδικό τρόπο και χωρίς προκατάληψη, παράλληλα με την περιπέτεια, τη δράση, τον έρωτα, τις κωμικές ή τις τραγικές καταστάσεις, ώστε να κτιστεί ένα χορταστικό και συναρπαστικό βιβλίο.
Στη σκιά του ρολογιού που χτυπά τις οθωμανικές ώρες Έλληνες, Τούρκοι και Εβραίοι. Οι δύο φίλοι, ο Λιόντος και ο Νετζίπ, μια δολοφονία μυστήριο, ο παππούς Ισμαήλ, η «μικρή» ακόμη Ελλάδα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο φανατικός Ντογάν, συγκρούσεις, επαναστάσεις, συνύπαρξη, καθημερινή ζωή, χοροεσπερίδες, Καφέ Αμάν, πετροπόλεμος, Απόκριες, Ραμαζάνι, χαμάμ, ο τουρκικός μπερντές του Καραγκιόζη, αφορισμοί, ο «άλλος» στα πρόσωπα και στις συνήθειες των κατοίκων των τριών φυλών, λαθρεμπόριο, κολίγοι, τσιφλικάδες, πλούτος και εξαθλίωση, γλυκιά και πικρή ζωή. Όλα έχουν θέση στο ιμαρέτ του Θεού.

Στην αρχή φαίνεται λίγο βαρετό μα όσο διαβάζεις το ενδιαφέρον μεγαλώνει σταδιακά, όταν πλησιάζεις στη μέση του βιβλίου δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου.

Εκδόθηκε το 2008 από τις εκδόσεις "μεταίχμιο"

Ο συγγραφέας Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας, το 1960, ζει στην Αθήνα έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα, ένα βιβλίο με διηγήματα και πέντε ποιητικές συλλογές έχει γράψει τους στίχους για περισσότερα από 65 τραγούδια πολλά από αυτά είναι αρκετά γνωστά όπως το "Γιατί πολύ σ' αγάπησα" του Ορφέα Περίδη, "Δέκα μάγισσες" του Γιάννη Σαββιδάκη κ.α.

25.1.10

Τηλεσκόπια της Ψυχής



Με αφορμή την ολοκλήρωση του έτους Αστρονομίας και την 400στή επέτειο από την πρώτη παρατήρηση του ουρανού με τηλεσκόπιο, η SxS Fine Art Coordinators εγκαινιάζει στις 25 Ιανουαρίου την εικαστική έκθεση με τίτλο "Τηλεσκόπια της Ψυχής".

Κάτω από το Θόλο του Παλαιού Πλανητάριου στο Ευγενίδιο ίδρυμα, 20 εικαστικοί καλλιτέχνες Έλληνες και ξένοι με τις δημιουργίες τους κοιτάζουν το Αστρονομικό Σύμπαν με τα μάτια της ψυχής.

Στον ίδιο χώρο εκτίθενται και δημιουργίες-επιτεύγματα τέχνης από το διεθνή διακεκριμένο καλλιτέχνη Κώστα Βαρώτσο.

Την βραδιά των εγκαινίων η γνωστή σοπράνο Όλγα Φιλιππά θα ντύσει μουσικά τις Συμπαντικές αρμονίες των εικαστικών. Το έργο των καλλιτεχνών θα προσεγγίσει θεωρητικά ο σημαντικός ιστορικός Τέχνης κ. Λεόντιος Πετμεζάς.

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

Φαίη Αναγνωστοπούλου,
Αρετή,
Μαρία Βουμβουλάκη,
Μαρία-Κατερίνα Γιαννοπούλου,
Μαρία Δημητρίου Μουρούτη,
Αντιγόνη Καπνισάκη,
Κορίννα,
Βασιλεία Λαδουκάκη-Ζαχαριουδάκη,
Σοφία Μελεμενίδου,
Haricleia Michailidou (N. Υόρκη),
Κοραλία Παπαθανασοπούλου,
Χρυσάνθη Παπαθανασοπούλου,
Ρουμπίνη Παπαλεξοπούλου,
Λεόντιος Πετμεζάς,
Μαριλένα Περιστάνογλου,
Βάνια Στέφου (Ν. Υόρκη),
Νίκη Ρεμπούτσια,
Ελένη Χατζηπουλίδου
Γιώργος Χατζόγλου.


Είσοδος ελεύθερη.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι το βράδυ της Παρασκευής 29 Ιανουαρίου 2010
Λειτουργεί από τις 9πμ μέχρι 8μμ

24.1.10

Έκρηξη υφαιστείου

REUTERS/Carlos Campana

Mια εκπληκτική φωτογραφία από το Reuters. Το ηφαίστειο Tungurahua στο Ecuador (Ισημερινός).

Πόση ομορφιά υπάρχει στη φύση, ακόμα και σε μια φυσική καταστροφή.

Το ηφαίστειο Tungurahua μετά την έκρηξη του 1999 έχει γίνει το πιο όμορφο και εντυπωσιακό τουριστικό αξιοθέατο στον Ισημερινό. Η γειτονική πόλη Banos που στα 500 χρόνια της ιστορίας της έχει ζήσει 16 εκρήξεις του υφαιστείου, λόγο του αντίθετου ανέμου δεν κινδυνεύει από την υφαιστειακή τέφρα.

21.1.10

Καθαρόαιμοι ιθαγενείς και άλλα πολλά


Παραλογισμοί μαζί με προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, αυτό διαπιστώνει κανείς με μια βόλτα στο διαδίκτυο.

Το έλλειμμα θα καλυφθεί από τους έχοντες είπε η κυβέρνηση, παρά τη δυσπιστία είχαμε κάποια ελπίδα ότι κάτι καλό θα βγει.

Διαβάζω λοιπόν: οι οικονομικές υπηρεσίες του Βόλου παραμονές Χριστουγέννων έβαλαν πρόστιμο 1000 ευρω σε μια γιαγιά που πουλούσε κάστανα χωρίς άδεια , η διεύθυνση εμπορίου της έκανε μήνυση και η δημοτική αστυνομία της κατάσχεσε τα κάστανα.

Καλά να πάθει! Αυτές οι γιαγιάδες... μετά τη γιαγιά που έβαλε τη φωτιά και έκαψε τη μισή Πελοπόννησο, τώρα φοροδιαφεύγουν και αφήνουν το κράτος με άδεια ταμεία. Άντε και εις ανώτερα, ξέρω ένα ορφανό που δεν έκανε φορολογική δήλωση για τα κέρδη από τα κάλαντα.

Για να ξεχάσουμε όμως τα οικονομικά, ένα άλλο θέμα διχάζει τον κόσμο, ιθαγένεια σε όσους γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα. Στο facebook δημιουργούνται ομάδες ανθρώπων που αντιδρούν, μα και ομάδες που αντιδρούν σε αυτούς που αντιδρούν.

Δημοσίευμα για τα παιδιά της Αϊτής που πεινάνε και από κάτω σχόλιο : "έτσι θα γίνουν και τα δικά μας παιδιά αν πάρουν ιθαγένεια οι μετανάστες". Αλλού διαβάζεις : "Έλληνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι, πρέπει να το έχεις στο αίμα σου".

Άλλος πάλι προσπαθεί να αποδείξει πως παρά τους τόσους αιώνες τουρκοκρατίας, φραγκοκρατίας κτλ, είμαστε απόγονοι του Περικλή. "Έρευνα των Πανεπιστημίων του Στάνφορντ των ΗΠΑ και της Παβίας της Ιταλίας. To DNA (γενετική σύσταση) των Ελλήνων καταδεικνύει πως σε ποσοστό 99,5% πρόκειται για καθαρά καυκάσια φυλή! (λευκή φυλή). Γεγονός που σημαίνει πως η συνεισφορά στη γενετική σύσταση των Ελλή­νων, άλλων πληθυσμιακών ομά­δων, εκτός της λευκής, απο­τελεί ελάχιστο ποσοστό, μικρό­τερο του 0,5%!"

Το παράλογο όμως έχει και δεύτερη όψη.O "τάδε" σας προσκαλεί να γίνεται μέλος στην ομάδα "διώξτε τους φασίστες από το facebook" "φασιστικά κτήνη παρανομούν σε βάρος νομοταγών πολιτών καταστρέφουν ζωές αθώων για να κάνουν το κέφι τους" και δίνουν για παραδείγματα τους καθαρόαιμους που λέγαμε προηγουμένως.

Ψηφοφορίες που ανάλογα με το ποιος τις διοργανώνει έχουν και ανάλογα αποτελέσματα πότε υπέρ και πότε κατά των μεταναστών.

Αισιόδοξο είναι πάντως το ότι υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν χάσει ακόμα το χιούμορ τους, όπως ο δημιουργός της ομάδας "Γιατί περισσεύει τόσος μήνας στο τέλος του μισθού"


17.1.10

Γιάννης Μόραλης


Ένας μεγάλος Έλληνας ζωγράφος που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών.
Μιλάμε για τον Γιάννη Μόραλη (1916-2009). Στις 20 Δεκεμβρίου του 2010, η τέχνη έγινε φτωχότερη.

Το 1936 αφού αποφοίτησε από την Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών πήγε πρώτα στη Ρώμη που παρακολούθησε μαθήματα νωπογραφίας και μετά στο Παρίσι φοίτησε στην École Nationale des Beaux Arts, στα εργαστήρια ζωγραφικής και τοιχογραφίας. Παράλληλα σπούδασε κατασκευή ψηφιδωτού στο École des Arts et Metiers.


Συμμετείχε στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός», μαζί με τον Τσαρούχη, τον Χατζηκυριάκο Γκίκα, τον Εγγονόπουλο και τον Νικολάου.



Στο έργο του Μόραλη περιλαμβάνονται εικονογραφήσεις βιβλίων των ποιητών Ελύτη και Σεφέρη, οι διακοσμήσεις της ΒΔ και της ΝΑ πλευράς του Ξενοδοχείου Χίλτον της Αθήνας, η διακόσμηση με πρωτότυπες συνθέσεις του σταθμού πανεπιστήμιο στο μετρό της Αθήνας. Σχεδίασε επίσης σκηνικά και κουστούμια για το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν.

update:
Η Εθνική Πινακοθήκη από τις 11-5-2011, παρουσιάζει έκθεση με έργα του Γιάννη Μόραλη με τίτλο "Τιμή στον Γιάννη Μόραλη". Τα έργα που παρουσιάζονται είναι από τη δωρεά του ίδιου προς την πινακοθήκη (πάνω από 300 έργα), μαζί με 14 έργα από ιδιωτικές συλλογές.

14.1.10

GABRIEL GARCIA MARQUEZ

Gabriel Garcia Marquez. Ο μεγάλος αυτός Κολομβιανός συγγραφέας που έχει βραβευτεί με το Νόμπελ λογοτεχνίας αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή, παλεύοντας με την επάρατο νόσο.

Νιώθοντας ότι το τέλος πλησιάζει έγραψε μια επιστολή για να αποχαιρετίσει τους ανθρώπους.


Αποχαιρετιστήρια Επιστολή



"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως να έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτά που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.
Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.

Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.
Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τα' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ.

Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται

Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.

Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.

Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.

Να λες πάντα αυτό που σκέφτεσαι και να κάνεις πάντα αυτό που νοιώθεις

Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' 'έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' 'έβλεπα να βγαίνεις από την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου' δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.

Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' 'έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει και άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα' ήθελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.

Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, καν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια επιθυμία.

Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους
πεις "συγγνώμη", "συγχώρεσε με", "σε παρακαλώ". "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις.
Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις.

Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα".


Gabriel Garcia Marquez

Από ότι φαίνεται έπεσα θύμα παραπληροφόρησης το κείμενο (επιστολή) το έγραψε κάποιος Μεξικάνος ονόματι Johnny Welch. Για ποιό λόγο βγήκε η φήμη ότι είναι γραμμένο από το Marquez παραμένει μυστήριο για μένα.
Όποιος και να το έγραψε, είναι αριστούργημα το οποίο προκαλεί στον αναγνώστη μια ψυχική ανάταση.

10.1.10

Το νου σας ρεμάλια


Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μικρή χώρα που τη λέγανε Αγελάδα, είχε περίπου δέκα χιλιάδες κατοίκους. Κανονικά οι Αγελαδίτες ήταν πάνω από 25.000 μα οι περισσότεροι από αυτούς είχαν μεταναστεύσει σε άλλα μέρη γιατί η ζωή στην Αγελάδα ήταν δύσκολη και πήγαν σε μακρυνούς τόπους να βρούν την τύχη τους.

Οι 9.800 από τους 10.000 κατοίκους ήταν λίγο αγαθοβιόληδες, κοροϊδάκια τους έλεγαν οι υπόλοιποι 200 και τους εκμεταλλευόντουσαν με διάφορους τρόπους. Οι 200 αυτοί Αγελαδίτες ήταν χωρισμένοι σε δύο κάστες. Η κάστα των βεραμάν και η κάστα των τυρκουάζ. Οι κάστες αυτές έπαιρναν εν αλλάξ τα ηνία της χώρας και τη μερίδα του λέοντος από τον πλούτο.

Φορολογούσαν τους κατοίκους με τη δικαιολογία πως τους παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες, νοσοκομεία, καθαριότητα ασφάλεια κτλ. Μπούρδες, κλοπές ληστείες και δολοφονίες είναι καθημερινό φαινόμενο, μάλιστα οι κάτοικοι δεν έχουν το δικαίωμα να προστατέψουν μόνοι τους τον εαυτό τους, αφού μόνο οι κλέφτες οπλοφορούν. Στα νοσοκομεία αν δεν έχεις κάποια συγγένεια με κάποιον από κάστα σου λένε, αφού αναπνέεις δεν είναι επείγον, έλα μετά από τρεις μήνες αν είσαι ακόμα ζωντανός να εξεταστείς.

Τα 200 αυτά άτομα που ανήκουν στις δύο κάστες έχουν αναλάβει όλα τα δημόσια αξιώματα και παίρνουν τεράστιους μισθούς, επιδόματα, χώρια τις μίζες και τα λαδώματα που θεωρούνται φυσιολογικές διαδικασίες.

Σαράντα χρόνια οι δύο κάστες άρμεγαν την Αγελάδα, προπώλησαν μάλιστα το γάλα των επόμενων δεκαετιών και το κρέας των μοσχαριών που θα γεννήσει. Είχαν μάλιστα δανειστεί και από άλλες χώρες και έπρεπε να βρουν τρόπο να ξεχρεώσουν.

Στην αρχή έριχνε ο ένας το φταίξιμο στον άλλο. Εσείς οι βεραμάν φάγατε τα λεφτά όχι οι τυρκουάζ φταίνε αυτοί τα κλέψανε, οι απατεώνες. Μα τελικά βρήκανε λύση.
Τα κορόιδα να πληρώσουν όλο και κάτι θα τους έχει μείνει είπε κάποιος και όλοι συμφώνησαν. Είναι η μόνη λύση είπαν από κοινού οι δύο κάστες να βάλουμε βαριά φορολογία και όποιος δεν έχει θα του κατάσχουμε τα υπάρχοντα.

Τώρα στην Αγελάδα επικρατεί ησυχία μια περίεργη ησυχία που όλα δείχνουν ότι μετά ακολουθεί καταιγίδα, ίσως και τσουνάμι ή σεισμός. Πολλοί Αγελαδίτες κοιτάνε αυτούς που έχουν την εξουσία και φωνάζουν, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην Ελληνική ταινία, "το νου σας ρεμάλια".

Έτσι τώρα όλοι ελπίζουν να ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί χειρότερα.


Το παραμύθι είναι γραμμένο σε κλίμακα 1Χ1000, όσο για τη χώρα δε νομίζω να χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις.

1.1.10

Τα αγριόχορτα "Les herbes folles"


50 Χρόνια μετά το "Χιροσίμα αγάπη μου" ο Αλέν Ρενέ (Alain Resnais) παρουσιάζει "Τα αγριόχορτα". Μιά θαυμάσια ταινία η οποία παρά τα 87 χρόνια του σκηνοθέτη έχει μια φρεσκάδα και έναν ενθουσιασμό που αποδεικνύει πως ο Ρενέ παραμένει ένας από τους πιο νεανικούς και πρωτοπόρους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.

Ένας παντρεμένος μιας κάποιας ηλικίας άνδρας ο Ζορζ Παλέ (Αντρέ Ντισολιέ)βρήσκει το πορτοφόλι μιάς οδοντιάτρου της Μαργκαρετ(Σαμπίν Αζεμά), που έχει για χόμπι να πιλοτάρει παλιά αεροπλάνα. Θέλοντας να γνωρίσει το θύμα της κλοπής, ο Ζορζ προκαλεί μια σειρά αναπάντεχων γεγονότων. Γύρω από αυτή την απλή ίντριγκα, ο Ρενέ έφτιαξε μια ταινία ύμνο στον έρωτα, που ξεπερνά την πιο ωραία, την πιο ευφάνταστη και απρόβλεπτη φαντασία. Οι απίθανα όμορφες εικόνες, η ευρηματική πλοκή με τις συνεχείς εκπλήξεις και ανατροπές,κάνουν την ταινία ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα.

Πρωταγωνιστούν Αντρέ Ντισολιέ (Antre Dussollier), Σαμπίν Αζεμά (Sabine Azema)(σύζυγος του σκηνοθέτη), Εμανουέλ Ντεβός (Emmanuelle Devos), Ματιέ Αμαλρίκ (Mathieu Amalric).
Το σενάριο είναι διασκευή του μυθιστορήματος του Κριστιάν Γκεγί.

Η ταινία που πρωτοπαρουσιάστηκε στο φεστιβάλ των Καννών παίζεται τώρα στους κινηματογράφους.

Πηγή Festival de Cannes