Βενετία 54η Biennale

Η 54η Μπιενάλε της Βενετίας, με το τίτλο ILLUMInations (εκλάμψεις), εγκαινιάζεται για το κοινό στις 4 Ιουνίου, Το Ελληνικό περίπτερο είναι φτιαγμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου από τη Διοχάντη.

Ο Στέλιος Φαϊτάκης με θέμα την ελευθερία του λόγου έχει φτιάξει ένα συνδιασμό αγιογραφίας και ζωγραφικής του δρόμου, ζωγράφισε μια υπερμεγέθη τοιχογραφία στο εξωτερικό του περιπτέρου, με τίτλο "Imposition Symphony".

Ο Στέλιος Φαϊτάκης εκπροσωπεί τη Δανία, είναι ένας από τους 18 καλλιτέχνες διαφορετικών εθνικοτήτων που έχουν επιλεγεί από τη Κατερίνα Γρέγου η οποία επιμελείται τη Δανέζικη συμμετοχή.

Βασική εκπρόσωπος της χώρας μας η Διοχάντη με το έργο της - εγκατάσταση "Beyond Reform". Η Διοχάντη επεμβαίνει σε ολόκληρο το ελληνικό περίπτερο, ανατρέποντας την εξωτερική και την εσωτερική του εικόνα. Ετσι, η όψη του που θυμίζει Βυζάντιο θα είναι ορατή μέσα από τις μικρές σχισμές που αφήνουν οι σανίδες που περιβάλλουν το κτίριο. Στο εσωτερικό, κυριαρχεί το νερό ο ήχος και το φως. Ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να μπει από έναν διάδρομο ανηφορικό και να προχωρεί ανάμεσα σε μια επιφάνεια νερού.

Μου έκανε κακή εντύπωση που μέχρι να δημοσιεύσω, η Διοχάντη δεν αναφερόταν στη λίστα των καλλιτεχνών στο site της έκθεσης.

Το site της Biennale

Γίναμε έρμαιο των νεοτσιφλικάδων

Όταν οι Τούρκοι εγκατέλειπαν τη Θεσσαλία πούλησαν τη Θεσσαλική γή σε πλούσιους Έλληνες της διασποράς. Η αγοραπωλησία των τίτλων έγινε μέσω του χρηματιστηρίου της Πόλης (Μπόρσα το έλεγαν τότε). Κανείς δεν έλεγξε τους τίτλους αυτούς που περιλάμβαναν και τα σπίτια των κατοίκων ολόκληρα χωριά. Ξαφνικά οι Θεσσαλοί έγιναν φιλοξενούμενοι στα σπίτια τους.

Οι νέοι ιδιοκτήτες υποχρέωναν τους κατοίκους να γονατίζουν μπροστά τους να χτυπούν 4 φορές το μέτωπο τους στο έδαφος και να φιλούν το αριστερό πόδι του αφέντη. Για να τους επιτραπεί να ζήσουν έπρεπε για αρχή να κάνουν ένα δώρο στον νέο αφέντη ένα οικόσιτο ζώο έστω κι αν ήταν το μοναδικό που εξασφάλιζε το γάλα των παιδιών τους. Ακολουθούσε βαριά φορολογία που τους άφηνε μόνο ελάχιστη τροφή για να επιζήσουν και να δουλέψουν και την επόμενη χρονιά.

Μήπως σας θυμίζει κάτι από τη ζωή σας αυτό; Μήπως γινόμαστε νεοκολίγοι;

Το βραβείο λογοτεχνίας στη Κική Δημουλά

Στην αγαπημένη Κική Δημουλά τη σημαντικότερη εν ζωή ποιήτρια, δόθηκε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας.

Στο κατάμεστο αμφιθέατρο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος βράβευσε την Κική Δημουλά.

Για την ιστορία αναφέρω πως Τα άλλα βραβεία παρέλαβαν οι: Παντελής Μπουκάλας «Ρήματα» (Ποίησης), Βασιλική Ηλιοπούλου «Σμιθ» (Μυθιστορήματος), Παναγιώτης Κουσαθανάς «Λοξές ιστορίες που τελειώνουν με ερωτηματικό» (Διηγήματος), Γιώργος Βέης «Από το Τόκιο στο Χαρτούμ: Μαρτυρίες, συνδηλώσεις» (Χρονικού - Μαρτυρίας), Αγγελος Χανιώτης «Θεατρικότητα και δημόσιος βίος στον ελληνιστικό κόσμο».




Δεν έχεις τι να χάσεις:

Καλὰ τὰ βγάζει πέρα ἡ μοναξιὰ
φτωχικὰ ἀλλὰ τίμια.
Ἀλλοῦ κοιμᾶται αὐτὴ
κι ἀλλοῦ τὸ ἐγκρατὲς σκεπτικὸ ἐάν.

Μόνο καμιὰ φορὰ
σὲ πειραματισμοὺς τὴν παρασύρει
ἡ περιέργεια
- ὄφις προγενέστερος
καὶ πιὸ φανατικὸς
ἀπ᾿ τὸν νερόβραστον ἐκεῖνον τῆς μηλέας.

Δοκίμασε τῆς λέει, μὴ φοβᾶσαι
δὲν ἔχεις τί νὰ χάσεις
καὶ τὴν πείθει
νὰ κουλουριάζεται πνιχτὰ
νὰ τρίβεται σὰ γάτα ἀνεπαίσθητη
πάνω στὸν διαθέσιμο ἀέρα
ποῦ ἀφήνεις προσπερνώντας.

Ἀπόλαυση πολὺ μοναχικότερη
ἀπὸ τὴ στέρησή της.


Έρεβος:

Σκύβοντας πάνω
ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση
στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.

Αντίο καλέ μου άνθρωπε !

Έφυγε από τη ζωή ένας αξιοπρεπής άνθρωπος, ίσως ο πιο αξιοπρεπής από τους ευρέως γνωστούς, ένας αληθινός απόγονος του Περικλή του Αριστοτέλη και του Αριστοφάνη, ο Θανάσης Βέγγος.

Αναρωτιέται κανείς ; Πως είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι Τζογόπουλοι, οι Βαρέληδες Εφρέμηδες και λοιποί απατεωνίσκοι να έχουν τα ίδια γονίδια με ανθρώπους σαν αυτόν και μάλιστα να υπερισχύουν και να είναι απο πάνω αν και είναι φυσικός νόμος οι φελλοί να επιπλέουν.

Ας τα αφήσουμε αυτά και απλώς να ευχηθούμε: καλό ταξίδι καλέ μου άνθρωπε καλό ταξίδι κύριε Θανάση.

Τα πολλά λόγια νομίζω περιττεύουν, καλύτερα δείτε αυτό............