Νικόλαος Γύζης

Ο Νικόλαος Γύζης ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου αι.
Γεννήθηκε στο Σκλαβοχώρι της Τήνου το 1842 το 1850 σε ηλικία 8 ετών άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα ως ακροατής στην Σχολή των Ωραίων Τεχνών της Αθήνας όπου μετακόμισε με την οικογένεια του. 4 Χρόνια αργότερα τον δέχθηκαν σαν κανονικό σπουδαστή και φοίτησε για 10 χρόνια.

Με το τέλος των σπουδών του, με τη βοήθεια του πλούσιου φιλότεχνου Νικόλαου Νάζου, έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα της Ευαγγελιστρίας της Τήνου για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Τον Απρίλιο του 1872 επέστρεψε στην Αθήνα, για να μετατρέψει το πατρικό του σπίτι επί της οδού Θεμιστοκλέους σε ατελιέ. Ταξίδεψε το 1873 μαζί με τον Νικηφόρο Λύτρα στη Μικρά Ασία από όπου εμπνεύστηκε αρκετά έργα του.

Απογοητευμένος από τις συνθήκες της Ελλάδας, τον Μάιο του 1874 εγκατέλειψε την Αθήνα και επέστρεψε στο Μόναχο, όπου έμελλε να ζήσει για το υπόλοιπο της ζωής του. Το 1880 ανακηρύχθηκε σε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου και το 1888 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στο ίδιο ίδρυμα.

Ενστερνίστηκε τη Γερμανική σχολή (σχολή του Μονάχου) δημιουργώντας έργα σπάνιας επιδεξιότητας μέσα στα όρια του ιστορικού ρεαλισμού και της ηθογραφίας. Έλαβε τον χαρακτηρισμό "γερμανικότερος των Γερμανών" και επαινέθηκε με το παραπάνω από τους τεχνοκριτικούς και τον Τύπο της εποχής.

«Πόσον πτωχός είναι ο ζωγράφος απέναντι του ποιητού! Αν ξαναγεννηθώ θα γίνω ποιητής και μουσικός.» έγραψε σε επιστολή του προς τον ευεργέτη του Νικόλαο Νάζο το 1875.


Τα έργα "ιστορία" και "γιάντες" τα βρήκα στη wikipedia