Oμορφιά. αλήθεια? μύθος? ή απλως θεμα γούστου

Αναρωτηθήκατε ποτέ , τι είναι ομορφιά? Είναι άραγε το ίδιο για όλους?
Είναι κάτι αντικειμενικό? ή είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό?
Πολλά ερωτιματικά για μια τόσο απλή λέξη όπως η ομορφιά.

Ο χαρακτηρισμός ενός ατόμου ως όμορφο, βασίζεται συχνά στον συνδυασμό της εσωτερικής ομορφιάς, της προσωπικότητας,  ευφυΐας,  χάρης,  γοητείας και της κομψότητας, ίσως μπορούμε να προσθέσουμε τη συμμετρία του προσώπου την υφή του δέρματος και τη σφριγηλότητα των μυών.

Αλλά ίσως όχι για τον καθένα.

Πολύ θα ήθελα να μάθω τη γνώμη σας, για το αν θεωρείται όμορφη ή όμορφο κάποιο πρόσωπο απο αυτα που εικονίζονται στις φωτογραφίες.

Mεγάλη ποικιλία από πρόσωπα, φυλές, κομμώσεις κτλ. 

Αν θέλουμε να αποδώσουμε εγκυκλοπαιδικά το νόημα της λέξης ομορφιά. Είναι το χαρακτηριστικό ενός ατόμου, ενός τόπου, ενός αντικειμένου ή μιας ιδέας που προσφέρει μια αέναη εμπειρία απόλαυσης, ευχαρίστησης, νοήματος και ικανοποίησης. Η ομορφιά μελετάται ως κλάδος της αισθητικής, της κοινωνιολογίας, της κοινωνικής ψυχολογίας και του πολιτισμού.

Φιάσκο (update)

Είναι μοναδική περίπτωση που ήθελα να κάνω λάθος γι αυτά που έλεγα.

Όμως δυστυχώς είχα δίκαιο, τα ποσοστά της Χ.Α αυξήθηκαν, η παρανομία τους έκανε να φαίνονται "οι κακόμοιροι που καταδιώκει το σάπιο πολιτικό σύστημα" !!!

Ήρθαν και τα αντίποινα με τη διπλή δολοφονία και ... απ το κακό στο χειρότερο !

Μέχρι που άκουσα έναν οπαδό των νεοναζί να συγκρίνει το Μιχαλολιάκο με το Μαντέλα !

Καλά ξεμπερδέματα να έχουμε !



Έλεγα πως πιο περίεργη κατάσταση από αυτή της οικονομικής κρίσης δε θα ζήσω, να όμως που έγινε κι αυτό, η ιστορία με τη Χρυσή Αυγή, ο έσχατος εξευτελισμός.

Ο εκπρόσωπος του κράτους (Ελ Γκρέκο)

Κάποτε λέγαμε γι αστείο, αυτό δεν είναι κόμμα είναι απόκομμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε μια ομάδα περιθωριακών ατόμων που με τη βοήθεια του παρακράτους και κάποιων ίσως μεμονωμένων ομάδων του κράτους, όλων των εξουσιών, εκτελεστικής και νομοθετικής κυρίως, παραπλάνησαν ένα τμήμα των πολιτών και δημιούργησαν ένα μόρφωμα που δε μπορώ να το χαρακτηρίσω κόμμα αλλά υπόκομμα.

Τα φαινόμενα απατούν (Σαλβαντόρ Νταλί)

Σκότωναν, έδερναν, εκφόβιζαν, απειλούσαν, αλλά η κυβερνώντες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν το θεώρησαν σοβαρό. Η κοινωνική κατάπτωση που μας οδήγησε στην οικονομική κρίση έκανε το φόνο Αφρικανού ή Ασιάτη να μη θεωρείται σοβαρό παράπτωμα.

Όταν πέθανε Έλληνας τότε αυτόματα ήρθε μια λανθασμένη και βιαστική αντίδραση για να προλάβει καταστάσεις τύπου Γρηγορόπουλου και να κατευνάσει τη διεθνή κατακραυγή. Μέχρι κι ο Αλέξης Τσίπρας αποκάλεσε αθώο αίμα, μόνο το αίμα του Φύσσα και όχι των μεταναστών,  η καρέκλα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκάλεσε έκπτωση αξιών, κρίμα !

Όμως η ανεξάρτητη όπως τη χαρακτηρίζουν δικαιοσύνη, υπέκυψε στη κατακραυγή και χρησιμοποίησε 2 μέτρα και σταθμά. Τι παραπάνω έκανε ο Παπας απ το Κασιδιάρη, αυτά μαζί με υπερβολές της τι-βι, μπορεί να φέρουν αντίθετο αποτέλεσμα απ το προσδοκώμενο.

Και τελικά φιάσκο?  Ο χρόνος θα δείξει !

Παραπλάνηση (Σαλβαντόρ Νταλί)

Πρόκληση για τη ώρα της Γης

Τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για μια ποιοτικότερη ζωή ;
Δέξου τη πρόκληση μου ή όρισε μια δική σου ή κάνε και τα δυο.

Θα το κάνω αν το κάνεις.
Εσύ τι σκοπεύεις να κάνεις για μια καλύτερη ζωή;

Εγώ δε θα χρησιμοποιήσω το αυτοκίνητο για 6 μήνες, αν 100 άτομα πρασινίσουν τα μπαλκόνια τους.

Αν αποφασίσεις να δεχθείς τη πρόκληση ....  ΕΔΩ !

Ο πρώτος αραπαχάνης της χρονιάς

Συνήθως αναφέρεται το πρώτο παιδί που γεννήθηκε στο νέο έτος, το πρώτο γκόλ που μπήκε, στις ειδήσεις άκουσα για το πρώτο κρουαζιερόπλοιο που έπιασε Πειραιά.

Εγώ θα αναφέρω τον πρώτο αραπαχάνη του 2013, (για όσους δεν ξέρουν αραπαχάνης είναι ο απατεώνας). Ο πρώην υπουργός οικονομικών κύριος (που λέει ο λόγος) Παπακωνσταντίνου. Αυτός ο αραπαχάνης όντας υπουργός οικονομικών αφαίρεσε τους συγγενείς του από τη λεγόμενη λίστα Λαγκάρτ, τη λίστα μερικών συμπολιτών μας που μετέφεραν το μπαγιόκο τους στην Ελβετία.

Η τέχνη, γιατί για τέχνη συνήθως μιλάμε εδώ ακολουθεί τη ζωή σε όλες τις συνήθειες της, αυτό συμβαίνει και με την Απατεωνία. Κλασσικό παράδειγμα ο κινηματογράφος με απαρχή την υπέροχη ασπρόμαυρη ταινία "ο πορτοφολάς" με τον Martin Lasalle και τη Marica Green.

Η λογοτεχνία "το εγχειρίδιο του καλού κλέφτη" του Ηλία Πετρόπουλου.

Η μουσική, " με πιασανε επι Μεταξα μες το Μεταξουργίο γιατί επούλησα νερό και λάδι ένα δοχείο" λένε οι στίχοι ενός ρεμπέτικου τραγουδιού. Σε άλλο κλέβει ένα σακάκι και παει να το πουλήσει μα τον πιάνουν όπως θα ακούσετε παρακάτω από τον Ανέστη Δελιά..



Στο τέλος όμως καταλήγουν όλοι στη φυλακή, Στο Γεντι κουλέ, στη φυλακή του Ορωπού ή στη φυλακή στο Ανάπλι όπως ακούτε απ τον Αγάθωνα τη διασκευή του τραγουδιού του Γιοβάν Τσαούς.

Όλοι εκτός από τους αραπαχάνηδες σαν τον Παπακωνσταντίνου και μη ξεγελιέστε με την περίπτωση του Άκη, οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα !!!

Ήταν όμορφος έξυπνος και πρόξενος

Έχετε δει ποτέ τι αναζητούν στο Google οι αναγνώστες του blog που βρίσκουν κάποιο άρθρο στις αναζητήσεις;

Πολύ συχνά θα δείτε αστείες αναζητήσεις πχ κάποιος έψαξε "χαρίζεται μαϊμού" και μπήκε σε μια μηνιαία σελίδα που σε ένα post υπήρχε η λέξη χαρίζεται και σε ένα άλλο η λέξη μαϊμού. Άλλος έψαχνε "Tredy σάντουιτς στο Σύνταγμα" στο blogroll υπήρχε η λέξη tredy, σε ένα post η λέξη σάντουιτς και σε άλλο το Σύνταγμα, μπήκε λοιπόν στο blog να βρει το σάντουιτς που ήθελε.

Το Google δεν είναι τόσο έξυπνο τελικά.

Αυτό όμως που έγινε σλόγκαν ανάμεσα σε μένα και κάποιους φίλους μου ήταν το ανεπανάληπτο "ήταν όμορφος έξυπνος και πρόξενος" άς με συγχωρέσει ο αναγνώστης που έκανε την αναζήτηση, μπορεί να είναι τίτλος βιβλίου ή κάτι άλλο, εμένα μου φάνηκε πολύ αστείο.

Ακόμα και τώρα λίγο πρίν δημοσιεύσω κάποιος αναζήτησε "χάλια blog" και πρώτο βγήκε το δικό μου ένα πρόσφατο post για κάτι απατεώνες που δήθεν μοίραζαν χαλιά