Είδα τον ήλιο να ανατέλλει από το βουνό,
στο αγρόκτημα στην εξοχή,
κι ένοιωσα κάτι που μου φάνηκε πρωτόγνωρο.
---------------
Ήπια καφέ κάτω από τη σκιά της μουριάς,
ο ήχος από τα πουλιά , τα τζιτζίκια και ο μακρυνός παφλασμός των κυμάτων,
με έκαναν να νιώσω το ίδιο.
---------------
Η πολυετή παραμονή στη μεγαλούπολη φταίει, σκέφτηκα!
---------------
Το βραδάκι όταν ο ήλιος έσβηνε σιγά σιγά στο βάθος της θάλασσας,
άρχισα να καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει.
-------------------
Ευτυχία το λένε μα με τα χρόνια είχα ξεχάσει την ύπαρξη της,
είχα ξεχάσει ακόμα και το όνομα της,
μα τώρα θυμάμαι πως την είχα ξανανιώσει κάποτε, μα πάει καιρός ......
Οι πίνακες είναι του Ρενουάρ (Renoir).