28.8.11

Άρχισε ο πισινός τις μαϊμούς (Ελληνικό πρωτάθλημα)


Ένας Κατινάκης τσιράκι του Μπόχαλη αγνοούν το κράτος μαϊμού και διεξάγουν εκβιαστικά το Ελληνικόν πρωτάθλημα . Με ένα Μούγια (το δικηγορίσκο) να λέει έλα δε το πιστεύω. Το κράτος μαϊμού να τρώει τις μπανάνες του. ο μΠέος και ο Τατσακωνωγιάνης να είναι για το θεαθήναι φυλακή. Ο Φουρναριαδης κρύβεται, ο Μητέρας το τσιρακι του Βαλιτσογιάννη πήρε μπόνους ρουφιανιάς. κτλ κτλ......

Τα δικαστήρια τιμωρούν και οι απόστρατοι αγριοπαγίδες αναιρούν τις τιμωρίες.

Το πρωτάθλημα ο κώλος της μαϊμούς αρχίζει,, άντε και εις ανώτερα.

Μέχρι και οι Τούρκοι έπιασαν τις δικές τους Μητέρες, Κατινάκιδες και σια....

Κατα τα άλλα ο Τζέφρυ διέταξε κάθαρση, του πισινού όπως και για τις οικονομικές ρεμούλες.... Μόνο που το χαρτί υγείας που χρησιμοποίησε το πήρε από τη λαϊκή και βγήκε κακής ποιότητας !!!!!!!


Αυτό φαίνεται και από τη συνέχεια των πρόσφατων εξελίξεων στο χώρο του ποδοσφαίρου και των εξαγγελιών εκπροσώπων της Κυβέρνησης περί αρμοδιότητας της Super League αναφορικά με την έναρξη του Πρωταθλήματος 2011 – 12, η Super League ενημερώνει για την πρόθεσή της όπως το νέο Πρωτάθλημα ξεκινήσει κανονικά, όπως έχει προγραμματιστεί.


Πειθαρχικές επιτροπές της μαϊμούς


Λειτουργεί σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις Πειθαρχική Επιτροπή για την εκδίκαση παραβάσεων που προβλέπονται από τις διατάξεις των κανονισμών αγώνων των οικείων Πρωταθλημάτων και την επιβολή των αντίστοιχών ποινών.

Για τους κατόχους λαδωτηριών υπάρχει δευτεροβάθμια επιτροπή που σβύνει όλες τις ποινές χωρις καν να αναφέρει σκεπτικό. (για ευνόητους λόγους δεν αναφέρουμε τα ονόματα των μελών ) μπορείτε να τα βρείτε μόνοι σας εδώ



Φώτο

23.8.11

Μερκούρεια 2011


Για 17η χρονιά φέτος, τα Μερκούρεια, η ετήσια συνάντηση των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων (ΔΗΠΕΘΕ) και των δύο κρατικών σκηνών της χώρας, ξεκίνησε τη Κυριακή 21/8/2011 στον δήμο Νεάπολης-Συκεών.

Με την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου "Ηρακλής Μαινόμενος", του Ευριπίδη, άνοιξε η αυλαία στα Μερκούρεια. Έως τις 31 Αυγούστου εννέα θεατρικές παραγωγές θα δει το κοινό, στο ανοιχτό θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης».

Μετά τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, απόψε 23/8 το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης με την παράσταση «Ανθρώπινη φωνή», μία σύνθεση μονόπρακτων του Ζαν Κοκτό, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη. Ερμηνεύει η Κερασία Σαμαρά.

Ακολουθεί αύριο 24/8 το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας-Θεσσαλικό Θέατρο με "Το μελτεμάκι" του Παντελή Χορν, στις 25 Αυγούστου το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης θα παρουσιάσει το "Εκείνος κι Εκείνος" του Κώστα Μουρσελά, στις 26 Αυγούστου το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων παρουσιάζει «Τα μάγια της πεταλούδας» του Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα,στις 27 Αυγούστου το Θεατρικό Εργαστήρι Νεάπολης «Θέσπις» θα παρουσιάσει τη "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη.

Ακολουθεί στις 28 Αυγούστου το Δημοτικό Θέατρο Συκεών, το οποίο προτείνει την παράσταση "Ο λαγός και ο μπάφος", την "Πινακοθήκη ηλιθίων" του Νίκου Τσιφόρου θα παρουσιάσει στις 29 Αυγούστου το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας και η αυλαία των Μερκουρείων θα πέσει στις 31 Αυγούστου με το ΚΘΒΕ και την επετειακή -για τα 50 χρόνια του- παράσταση "Μικρά Διονύσια".


Πηγή Μακεδονία

Φωτο

20.8.11

Ιζνογκούντ (Iznogoud)

Δυσάρεστο το σημερινό post, μα δε μπορώ να μην αφιερώσω ένα φόρο τιμής στο Ζαν Ταμπαρί, ο οποίος πέθανε την Πέμπτη σε ηλικία 81 χρονών.

Το έργο του Jean Tabary με συντρόφευε όταν ήμουν μικρός μα και αργότερα. Ποιός δε ξέρει τον Ισνογκούντ, θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση ου Χαλίφη, έλεγε συνέχεια ο κακός βεζύρης Ισνογκούντ, τον οποίο σχεδίαζε και εμπνεύστηκε μαζί με τον René Goscinny ο Jean Tabary. Μια σειρά κόμικ με πολύ έξυπνα σενάρια, αρκετά λογοπαίγνια και αναχρονισμούς, πολλή χιουμοριστική διάθεση και μια προσωπική ιδιαιτερότητα στα σκίτσα.

Ο Ζαν Ταμπαρί γεννήθηκε στη Στοκχόλμη το 1930 και ξεκίνησε να σκιτσάρει για το περιοδικό "Vaillant" το 1958, τον ίδιο χρόνο δημιούργησε τον ήρωα Totoche και τους φίλους του. Αργότερα συνεργάστηκε με τον σεναριογράφο Ρενέ Γκοσινί(René Goscinny) στο κόμικ Valentin. Μαζί με το Γκόσινί δημιούργησε το κόμικ, του βεζίρη Ιζνογκούντ.

Μετά το θάνατο του Γκοσινί, το 1977, ο Ταμπαρί συνέχισε μόνος την ιστορία του Ιζνογκούντ. Η κυριότερη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, αφορά το μέγεθος των ιστοριών. Ενώ ο Γκοσινί έγραφε πολλές μικρές ιστορίες για κάθε τεύχος (περίπου 4), ο Ταμπαρί άρχισε να δημιουργεί μία μεγάλη ιστορία σε κάθε τεύχος,

Οι περιπέτειες του Ιζνογκούντ έγιναν ταινία το 2005 από τον Γάλλο σκηνοθέτη Πατρίκ Μπραουντέ (Patrick Braoudé), στην οποία τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο Μικαέλ Γιουν(Michaël Youn), ενώ ο Ζακ Βιγιερέ (Jacques Villeret) έπαιξε τον καλό χαλίφη Χαρούν ελ Πουσάχ.

Wikipedia

14.8.11

Το ταξιδιάρικο χρωματιστό μπαλόνι


Αυτό το κείμενο μου το έστειλε η φίλη μου η Ράνια και συνοδευόταν από το ακόλουθο υστερόγραφο.


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το παραπάνω κείμενο είναι γραμμένο από ένα σπουδαίο άνθρωπο, το "δάσκαλο" μου που μου έμαθε να ονειρεύομαι, να ονειρεύομαι, να ονειρεύομαι και να ανασηκώνωμαι λίγο λίγο στις μύτες των ποδιών μου για να δω πάνω από το "τοίχο" που βλέπουμε όλοι μας..

Αντίο, καλό ταξίδι δάσκαλε, πολίτη του κόσμου εκεί που πας στο μακρυνό αστέρι σου, έχε το νου σου και λίγο σε μας.....




Τα πιο παλιά χρόνια, τότε που ακόμα δεν είχαμε μεγαλώσει, λίγο πριν αποκοιμηθούμε, σκεφτόμαστε τι χρώμα μπαλόνι θα αγοράζαμε την επόμενη μέρα. Σκεφτόμαστε με αγωνία για το πόσο μεγάλο θα είναι, για το χρώμα του, για τις ζωγραφιές του.

Μα όταν ερχόταν η επόμενη μέρα και λίγο πριν κοιμηθούμε, πάλι το ίδιο σκεφτόμαστε, με την ίδια αγωνία κι ένα καινούργιο όνειρο για τη μέρα που ξημέρωνε.

Έτσι πέρασαν νύχτες πολλές - πάρα πολλές, όσπου τα καταφέραμε. Το παλιό παιδικό δωμάτιο γέμισε με χιλιάδες πολύχρωμα μπαλόνια, τόσα πολλά που δε χωράνε πια. Δεν μπορούν να ανασάνουν τα μπαλόνια μας έτσι που τα στριμώξαμε και είναι πολύ λυπημένα.

Ένα της άνοιξης πρωί, χωρίς κανείς καλά καλά να καταλάβει, ένα χρωματιστό μπαλόνι γλύστρισε έξω από το παράθυρο και χαρούμενο πέταξε στον ουρανό. Καθόλου δε μας ένοιαξε, είχαμε τόσα πολλά....

Έφυγε για ταξίδι το χρωματιστό μπαλόνι. Πετούσε πάνω από μεγάλες πόλεις, από ψηλά σπίτια, πετούσε πάνω από λερωμένους ουρανούς. Καμιά φορά εκεί στο διάβα του, σα συναντούσε ανθρώπους που δεν έχουν ακόμα μεγαλώσει, χαμήλωνε, τους χαμογελούσε, έπαιζε μαζί τους, τους χάριζε ευτυχία!

Όσο περνούσε ο καιρός και αυτοί μεγάλωναν, βαριόταν το χρωματιστό μπαλόνι κι έφευγε για άλλο μέρος της γης. Έγινε τρανός ταξιδευτής. Περνούσε πάνω από μεγάλα δάση, από απέραντες θάλασσες. Χαιρετούσε τα πουλιά, κουβέντιαζε μαζί τους για μέρη που είχαν επισκεφτεί.

Έτσι πέρασαν χρόνια πολλά, πάραπολλά ώσπου το χρωματιστό μπαλόνι κουράστηκε να τριγυρνάει στο κόσμο. Τη λάμψη των αστεριών ζήλεψε κι άρχισε να πετάει όλο και πιο ψηλά όλο και πιο ψηλά.

Ανέβηκε πολύ ψηλά, πέρασε πολλούς ουρανούς κι έφτασε σε καινούργιους γαλαξίες.

Κρύωνε. Φεύγωντας δεν πρόλαβε να πάρει ζεστά ρούχα μαζί του. Απόκαμε, έπεσε λίγο σε ένα κρύο αστέρι να κοιμηθεί. Ξυλιασμένο το βρήκε κάποιος ήλιος το πρωί και προσπάθησε με τις ακτίνες του να το ζεστάνει.

Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν γύρω του, άνθρωποι που δεν έχουν ακόμα μεγαλώσει και προσπάθησαν να το συνεφέρουν. Άδικος κόπος. Το μεγάλο ταξίδι, το κρύο αστέρι έκαναν το χρωματιστό μπαλόνι για πάντα να παγώσει.

Εμείς εδώ στη γη, στη μικρή κουκίδα του σύμπαντος, στο παιδικό δωμάτιο, στη μικρή αυτή κουκίδα της γης, διπλαμπαρώνουμε τα παράθυρα τα πρωινά της άνοιξης.

Όταν η μέρα θα τελειώσει, όταν πέσουμε στο κρεβάτι και λίγο πριν κοιμηθούμε δεν σκεφτόμαστε πια με αγωνία τι χρώμα μπαλόνι θα αγοράσουμε την επόμενη μέρα....

Σας ευχαριστώ πολύ .
Καληνύχτα.

" Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ "


Φιλικό post της καλής μου φίλης Rania Tsakopiakou