10.2.10

Γεώργιος Ιακωβίδης


Ο Γεώργιος Ιακωβίδης γεννήθηκε το 1852 στα Χύδηρα της Λέσβου. Σε μικρή ηλικία πήγε στη Σμύρνη όπου φοίτησε στην Ευαγγελική σχολή.

Η πρώτη του επαφή με την τέχνη ήταν η ξυλογλυπτική. Σε ηλικία 18 ετών πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει γλυπτική στη σχολή καλών τεχνών όπου είχε δάσκαλο το Νικηφόρο Λύτρα. Όταν αποφοίτησε το 1877 είχε ήδη αρχίσει να διακρίνεται για το ζωγραφικό του ταλέντο.

Τον Νοέμβριο του 1877 έλαβε υποτροφία από το ελληνικό κράτος και αναχώρησε για το Μόναχο με σκοπό να συνεχίσει τις σπουδές του στην περίφημη Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Σε 6 χρόνια τελείωσε τις σπουδές του και άρχισε να εργάζεται στο Μόναχο, άνοιξε δικό του εργαστήριο και σχολή ζωγραφικής θηλέων που λειτούργησε μέχρι το 1898.

Με το ταλέντο και τον καλό του χαρακτήρα έγινε ευρύτατα γνωστός και αγαπητός. Οι διακρίσεις άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη: Χρυσό μετάλλιο στην Αθήνα το 1888, ιδιαίτερο βραβείο των Παρισίων 1889, βραβείο τιμής στην Βρέμη το 1890, χρυσό μετάλλιο στο Μόναχο το 1893, Βρέμης το 1891, Μονάχου 1893, το Οικονόμειον βραβείον στην Τεργέστη το 1895, Βαρκελώνης το 1898 και το χρυσό μετάλλιο στο Παρίσι το 1900.

Το 1900 ο Ιακωβίδης ανέλαβε πρώτος της διευθυντής της νεοσύστατης Εθνικής πινακοθήκης.
Παραιτήθηκε το 1910 για να αναλάβει τη διεύθυνση της Σχολής Καλών Τεχνών μετά το διαχωρισμό της από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Αποχώρησε το 1930 από την Σχολή Καλών Τεχνών, με τον τίτλο του επιτίμου διευθυντού.
Το 1926 έγινε ένα από τα πρώτα μέλη της νεοσύστατης Ακαδημίας Αθηνών.




Ο Ιακωβίδης μαζί με τους Νικηφόρο Λύτρα, Νικόλαο Γύζη και Κων/νο Βολανάκη είναι τα κυριότερα μέλη της λεγόμενης σχολής του Μονάχου.

Το αγαπημένο θέμα του ήταν οι παιδικές σκηνές,ήταν όπως έλεγαν ο ζωγράφος της παιδικής αθωότητας. Ο Γεώργιος Ιακωβίδης έχει αφήσει μεγάλο ζωγραφικό έργο, περί τους 200 ελαιογραφικούς πίνακες που σώζονται στα μεγαλύτερα μουσεία της Ευρώπης και Αμερικής, στη Πινακοθήκη Αθηνών και σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές.