2.10.10
Διονύσιος Τσόκος ο πρώτος μεγάλος Έλληνας ζωγράφος μετά το 21
Ο Διονύσιος Τσόκος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1814 από Ηπειρώτες γονείς, θεωρείτε ένας από τους πρώτους αν όχι ο πρώτος εθνικός ζωγράφος της μεταοθωμανικής Ελλάδας.
Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής τα έλαβε κοντά στον Νικόλαο Καντούνη ο οποίος δηλώνε αυτοδίδακτος και ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Έτσι ο Τσόκος, έλαβε από τον δάσκαλό του όχι μόνον καλλιτεχνική παιδεία, αλλά και έντονη εθνική συνείδηση.
Το 1844 ήταν στην Βενετία, όπου παρακολούθουσε κανονικά μαθήματα ζωγραφικής με δάσκαλο τον ιταλό Λουδοβίκο Λιππαρίνι, με του οποίου την παρότρυνση άρχισε να ασχολείται με ιστορικά θέματα και με προσωπογραφίες.
Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου δημιούργησε σπουδαίους πίνακες όπως: Φυγή από την Πάργα (1849), Ο όρκος των Φιλικών (1849), Η δολοφονία του Καποδίστρια (1850). Το 1856 διορίστηκε καθηγητής σχεδίου και ζωγραφικής στο Αρσάκειο.
Εντυπωσίασε τους τεχνοκριτικούς με τις προσωπογραφίες του, ιστορικά πρόσωπα καθώς και προσωπογραφίες καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διακρίθηκε στην Έκθεση των Τεχνών που διοργάνωσε η σχολή καλών τεχνών (Σχολείον των Τεχνών λεγόταν τότε).
Πέθανε το 1862 υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου