Δυσάρεστο το σημερινό post, μα δε μπορώ να μην αφιερώσω ένα φόρο τιμής στο Ζαν Ταμπαρί, ο οποίος πέθανε την Πέμπτη σε ηλικία 81 χρονών.
Το έργο του Jean Tabary με συντρόφευε όταν ήμουν μικρός μα και αργότερα. Ποιός δε ξέρει τον Ισνογκούντ, θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση ου Χαλίφη, έλεγε συνέχεια ο κακός βεζύρης Ισνογκούντ, τον οποίο σχεδίαζε και εμπνεύστηκε μαζί με τον René Goscinny ο Jean Tabary. Μια σειρά κόμικ με πολύ έξυπνα σενάρια, αρκετά λογοπαίγνια και αναχρονισμούς, πολλή χιουμοριστική διάθεση και μια προσωπική ιδιαιτερότητα στα σκίτσα.
Ο Ζαν Ταμπαρί γεννήθηκε στη Στοκχόλμη το 1930 και ξεκίνησε να σκιτσάρει για το περιοδικό "Vaillant" το 1958, τον ίδιο χρόνο δημιούργησε τον ήρωα Totoche και τους φίλους του. Αργότερα συνεργάστηκε με τον σεναριογράφο Ρενέ Γκοσινί(René Goscinny) στο κόμικ Valentin. Μαζί με το Γκόσινί δημιούργησε το κόμικ, του βεζίρη Ιζνογκούντ.
Μετά το θάνατο του Γκοσινί, το 1977, ο Ταμπαρί συνέχισε μόνος την ιστορία του Ιζνογκούντ. Η κυριότερη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, αφορά το μέγεθος των ιστοριών. Ενώ ο Γκοσινί έγραφε πολλές μικρές ιστορίες για κάθε τεύχος (περίπου 4), ο Ταμπαρί άρχισε να δημιουργεί μία μεγάλη ιστορία σε κάθε τεύχος,
Οι περιπέτειες του Ιζνογκούντ έγιναν ταινία το 2005 από τον Γάλλο σκηνοθέτη Πατρίκ Μπραουντέ (Patrick Braoudé), στην οποία τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο Μικαέλ Γιουν(Michaël Youn), ενώ ο Ζακ Βιγιερέ (Jacques Villeret) έπαιξε τον καλό χαλίφη Χαρούν ελ Πουσάχ.
Wikipedia
1 σχόλιο:
Χαίρομαι που άνθρωποι του πνεύματος κάνουν μνεία στον μοναδικό αυτόν καλλιτέχνη, ο οποίος ναι μεν είχε την εύνοια να συναντηθεί επαγγελματικά με τον Goscinny αλλά σε καμμία περίπτωση δεν έμεινε στην σκιά του, όπως έπραξαν άλλοι.. Ο Ζαν Ταμπαρύ είχε εξελίξει το σχέδιο του υπερρεαλιστικά, τα σενάρια του ήταν πανέξυπνα με σαφείς πολιτικοκοινωνικές αναφορές και το χιούμορ του, διαφοροποιείται σαφώς απ' το "μπαρόκ" χιούμορ ορισμένων σύγχρονων Γάλλων. Ο συγκεκριμένος σκιτσογράφος πάντα είχε να πει κάτι, πάντα είχε τον τρόπο να σε κάνει να γελάσεις και να νιώσεις έντονα συναισθήματα χωρίς να νιώσεις άσχημα.. Ήταν ένας καλλιτέχνης στον χώρο του, αντίστοιχος του Louis de Funes, λιτός, αθόρυβος αλλά με παταγώδη επιτυχία. Ας αναπαύεται εν ειρήνη και τον ευχαριστούμε για το αύθονο γέλιο που μας χάρισε.
Δημοσίευση σχολίου