Ώρα της Γης 2012

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012 για τέταρτη συνεχή χρονιά θα σημάνει η Ώρα της Γης.

Φέτος μέσω του Facebook to WWF στέλνει ένα μήνυμα γραμμένο από όλους εμάς. Βάλε και συ ένα αστέρι στο γαλαξία συνεχίζοντας τη φράση "Μπορούμε να σώσουμε...", κάνε κλικ στο Banner κάτω από το τίτλο του blog.

Η ελληνική φύση με τις αμέτρητες εναλλαγές της μας δίνει ανάσα και στήριγμα. Δεν είναι μόνο τα ζώα και τα φυτά – είναι η ιστορία, η πολιτιστική μας κληρονομιά, τα τοπικά προϊόντα. Σε μια εποχή που οι ανάγκες επαναπροσδιορίζονται, πολλοί μπορεί να θεωρήσουν την προστασία του περιβάλλοντος «πολυτέλεια». Εμείς είμαστε από την απέναντι πλευρά. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Μπορούμε να σώσουμε το περιβάλλον και ό,τι αυτό μας δίνει.

Μπορείτε μαζί μας σβήσετε τα φώτα για μια ώρα το Σάββατο 31 Μαρτίου στις 20:30, δίνοντας ένα διαφορετικό μήνυμα στους υπέυθυνους, "είμαστε πολλοί και μας ενδιαφέρει να σώσουμε το πλανήτη".


Εδω μπορεις να κατεβάσεις αφίσες και banners

Επιστροφή στα πάτρια εδάφη του ναού του Επικούριου Απόλλωνα

UPDATE
Μια νέα προσπάθεια εξαπλώνεται μέσω του διαδικτύου, με σκοπό να επιστραφούν οι πλάκες της ζωφόρου από το Ναό του Επικούριου Απόλλωνα, ο οποίος βρίσκεται στο νομό Ηλείας. Δεν είναι μόνο η ζωφόρος που βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο μα και έργα που κατέχουν το Λούβρο και το μουσείο του Μονάχου.

Το κίνημα ονομάζεται "Είμαι Έλληνας, θέλω να γυρίσω στη πατρίδα" αποστέλλεται παντού μέσω διαδικτύου από την Ανεξάρτητη εθελοντική κίνηση και έχει ως σκοπό την επιστροφή της ζωφόρου που κρατείται παράνομα στο εξωτερικό.

Πηγή


Αν θυμάστε είχαμε μιλήσει για το θέμα αυτό το Σεπτέμβριο. Ο σημερινός αρχηγός της Ν.Δ. αφήνοντας το υπουργείο πολιτισμού είχε κάνει ένα δώρο στην πατρίδα του τη Μεσσηνία.

Τον αρχαίο ναό του Επικούριου Απόλλωνα πιστό αντίγραφο του Παρθενώνα, του οποίου τα γλυπτά βρίσκονται επίσης στο Βρετανικό μουσείο αλλά ουδείς ασχολείται για την επιστροφή τους. Με υπουργική απόφαση ο ναός, αντί για το νομό Ηλείας που βρίσκεται, μετακόμισε στη Μεσσηνία.

Όπως γνωστοποίησε στη Βουλή ο υπουργός Πολιτισμού, Παύλος Γερουλάνος, το ζήτημα επιλύεται υπέρ της Ηλείας με σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Ακυρώνεται η απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού και ο ναός επιστρέφει εκεί που πάντα άνηκε, από την αρχαιότητα ως το Σεπτέμβριο του 2009.

Το μνημείο είναι χαρακτηρισμένο ως παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο.

Τώρα θα πρέπει κάποιος να διεκδικήσει τη ζωφόρο και τα υπόλοιπα γλυπτά από τους κλεπταποδόχους Βρετανούς.

Δείτε και σχετικό άρθρο του Πύργος news

25 Μαρτίου η μέρα που οι Έλληνες επαναστατούν ενάντια στους βαρβάρους

Οι πολιτικοί και η πολιτική γενικά έχει χάσει κάθε είδος ηθικής . Δε λέω και παλιότερα υπήρχε σήψη και διαφθορά αλλά μέχρι κάποιο σημείο, όλοι θυμόμαστε την ταινία με τον υπουργό Μαυρογιαλούρο, τώρα αν αυτό συνέβαινε στην πραγματικότητα θα το θεωρούσαμε χαριτωμένο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής βαρβαρότητας οι συντάξεις μαϊμού που όλα δείχνουν πως ήταν η μισθοδοσία των κομματικών στρατών, των γνωστών ζητοφωνατζήδων που μαζεύονται σε κάθε συνάθροιση των κομμάτων.

Οι αντοχές των απλών πολιτών έχουν εξαντληθεί και όταν λέω απλών πολιτών εννοώ όλους εκτός από τις κάποιες χιλιάδες δημοσίων λειτουργών που εκμεταλλεύτηκαν την εξουσία της θέσης τους και με εκβιασμούς ή με απάτες σε συνεργασία με κάποιες άλλες χιλιάδες επιτηδείων έχουν συγκεντρώσει τόσο πλούτο που δεν τους νοιάζουν ούτε τα μέτρα ούτε η απόλυση.

Και τώρα πλησιάζει η παρέλαση, στις 25 Μαρτίου η επέτειος της επανάστασης του 1821. Δημοσιογραφικά παπαγαλάκια μιλάνε για την ιερότητα της μέρας που δεν πρέπει να μαυριστεί με διαμαρτυρίες, η προπαγάνδα σε όλο της το μεγαλείο, το ίδιο κάνουν και τα δυο πρώην μεγάλα κόμματα. Οι του ΚΚΕ με παράλογες λόγο της κατάστασης συντεχνιακές κινητοποιήσεις προσπαθούν να δημιουργήσουν διαμάχες μεταξύ των πολιτών, από το φόβο μήπως η επανάσταση γίνει χωρίς αυτούς.

Τι θα κάνουν άραγε οι Έλληνες πολίτες; Θα τιμήσουν τους ήρωες της επανάστασης ορθώνοντας το ανάστημα τους σε όλους αυτούς τους βάρβαρους ή θα υποκύψουν για μια ακόμα φορά;

Η τελευταία μεγάλη έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης

270 έργα τα οποία αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της πλούσιας συλλογής του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη, θα εκτεθούν στην Εθνική Πινακοθήκη.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 3 Ιουνίου. Έπειτα, το κτίριο επί της Βασιλίσσης Σοφίας θα κλείσει για 2,5 χρόνια, προκειμένου να γίνει η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός της Εθνικής Πινακοθήκης, η οποία θα μετακομίσει στην Εθνική Γλυπτοθήκη, στο άλσος Στρατού, στο Γουδί.

Η έκθεση περιλαμβάνει 3 ενότητες.

Στη πρώτη ενότητα, η επονομαζόμενη «Συλλογή του Παρισιού», αποτελείται από έργα δυτικοευρωπαίων ζωγράφων που συνέλεξε ο Αναστάσιος Γ. Λεβέντης από τη δεκαετία του '50 έως το 1970 και στέγαζε στην ιδιωτική του κατοικία στο Παρίσι. Στην Εθνική Πινακοθήκη εκτίθενται από αυτή την ενότητα 67 ελαιογραφίες, υδατογραφίες και σχέδια μεγάλων ονομάτων όπως Ρενουάρ, Πισαρό, Μονέ, Σινιάκ, Σαγκάλ.

Στη 2η την ελληνική συλλογή - που παρουσιάζει με μεγαλύτερη πληρότητα την ιστορία της ζωγραφικής του νεότερου ελληνικού κράτους- θα εκτεθούν 176 έργα 90 καλλιτεχνών. Η σπάνια σύνθεση της «Μήδειας» του Λύτρα, η αλληγορία της «Αρμονίας» του Γύζη και έργα των Αλταμούρα, Πανταζή, Μαλέα, Παπαλουκά, Κογεβίνα, Παρθένη, Μπουζιάνη, Κόντογλου Ιακωβίδη Τσαρούχη και Βασιλείου, Διαμαντόπουλος, Μόραλης, Γκίκας.

Από την 3η ενότητα Κυπρίων καλλιτεχνών του 20ου αιώνα, το κοινό γνώρισμα των οκτώ ζωγράφων που παρουσιάζονται στην έκθεση -ανάμεσά τους οι Κισσονέργης, Διαμαντής, Γεωργίου, Κάνθος, και ο νεότερος Χριστόφορος Σάββας-



Το Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντη ιδρύθηκε το 1979. Ο Α. Λεβέντης από το 1927 ήταν στέλεχος μεγάλων εταιριών στη Δυτική Αφρική ώσπου το 1936 δημιούργησε τη δική του Εταιρία “A.G. Leventis & Company Limited”. Ήταν λάτρης της τέχνης, δημιούργησε στο Παρίσι μια αξιόλογη συλλογή έργων ζωγραφικής Γάλλων και Ευρωπαίων ζωγράφων. Στην Αθήνα απέκτησε τη σημαντική πρώτη συλλογή του Ευάγγελου Αβέρωφ, η οποία είναι αντιπροσωπευτική της ελληνικής ζωγραφικής από τις αρχές του 19ου αιώνα έως τα μέσα του 20ου αιώνα.

Βοήθησε στην προβολή της πολιτιστικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς της ιδιαίτερης πατρίδας του της Κύπρου. Ο Αναστάσιος Γ. Λεβέντης πέθανε τον Οκτώβριο του 1978, έχοντας προνοήσει για τη δημιουργία ενός Ιδρύματος που θα εξυπηρετούσε μορφωτικούς, πολιτιστικούς, καλλιτεχνικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς στην Κύπρο, στην Ελλάδα και αλλού.


Πλήρες ιστορικό του ιδρύματος.

Οι δυο πίνακες του Ρενουάρ δεν έχουν σχέση με την έκθεση.

Κοινωνικό Θεατροπωλείο

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας ανοίγει τις δύο από τις πέντε σκηνές του, το νέο Υπερώο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών, με παραστάσεις σε σκηνοθεσία των: Εβελίνα Παπούλια, Γιώργο Ρούφα, Βασίλη Σπυρόπουλο, Γιάννη Τσάτσαρη, Μαρίνα Χατζηιωάννου και Γιώργο Σφυρίδη, από το Μάρτιο ως το τέλος της σεζόν.

Τα εισιτήρια κοστίζουν: μακαρόνια, ρύζι, αυγά (γενικά τρόφιμα μακράς διαρκείας), ότι μπορεί να προσφέρει ο κάθε ένας.

Οι εισπράξεις θα δοθούν στα κοινωνικά ιδρύματα «Το Χαμόγελο του Παιδιού», «Ελληνικό Παιδικό Χωριό», Ορφανοτροφείο Θηλέων η «Μέλισσα» και Παπάφειο Ίδρυμα και Ξενώνας Προστασίας Άγαμων Μητέρων «Το σπίτι της Μαρίας».


Τα θεατρικά έργα που θα παρουσιαστούν είναι:

update:
Με το έργο της Εντα Γουόλς, «Chatroom» ξεκίνησαν στις 30/3 οι παραστάσεις.

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρούφας, φωτισμοί: Στάθης Μήτσιος, βίντεο: Γιάννης Πειραλής, Στάθης Μήτσιος. Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Γιάννης Καραούλης (Γουίλιαμ), Χάρης Παπαδόπουλος (Τζακ), Μαριάννα Αβραμάκη (Εύα), Ματίνα Κουλουριώτη (Έμιλυ), Θάνος Φερετζέλης (Τζιμ), Εύα Οικονόμου - Βαμβακά (Λώρα).


Έντουαρντ Aλμπι, "Σκυλιά στο πάρκο" ή ("Ιστορία ζωολογικού κήπου") στις 1/4

Μετάφραση: Πένυ Φυλακτάκη, σκηνοθεσία: Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσάτσαρης, σκηνικά - κοστούμια: Κέλλυ Εφραιμίδου, μουσική: Στέπα Στέπιτς, φωτισμοί: Κέλλυ Εφραιμίδου. Διανομή: Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσάτσαρης.



Χάρολντ Πίντερ, «Συλλογή» στις 6/4

Μετάφραση: Παύλος Μάτεσις, σκηνοθεσία: Μαρίνα Χατζηιωάννου, σκηνικά - κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου, μουσική επιμέλεια: Μιχάλης Σιώνας, βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Οικονόμου - Βαμβακά. Διανομή: Γιάννης Καραμφίλης, Γιάννης Καλατζόπουλος, Αμαλία Ταταρέα, Χάρης Παπαδόπουλος.



Ζαν Ζενέ, «Δούλες» 27/4 - 6/5

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης, σκηνοθεσία: Γιώργος Σφυρίδης, σκηνικά - κοστούμια: Θόδωρος Δασκαλάκης, μουσική επιμέλεια: Μιχάλης Σιώνας, κίνηση: Ευανθία Σωφρονίδου. Διανομή: Χρύσα Ζαφειριάδου, Μαριάννα Τάντου, Κατερίνα Γιαμαλή.

Εβελίνα Παπούλια - Μαίρη Καλδάρα, «Δίψα» 27/4-6/5

Σκηνοθεσία: Εβελίνα Παπούλια, σκηνογραφία - φωτισμοί: Στάθης Μήτσιος, μουσική: Zand the Band, χορογραφία - κίνηση: Πόλυ Βόικου. Διανομή: Εβελίνα Παπούλια, Αποστόλης Ψυχράμης, Πόλυ Βόικου, Φώτης Παπαθεοδώρου, Σοφία Καλπενίδου.



Πηγή ημερησία on line